Menu
Teoria koloru w fotografii
Teoria koloru istnieje od zawsze, jednak usystematyzował ją w 1666 roku Isaac Newton, który stworzył koło barw. Kolor jest podstawowym elementem projektowania i kluczowym narzędziem każdego fotografa, grafika, malarza itd.
W fotografii kolor to coś więcej niż tylko zestawienie pięknych barw. Ma on wpływ na to, jakie emocje wywołuje zdjęcie. Dlatego zrozumienie teorii kolorów jest kluczowe, aby stworzyć piękne i harmonijne kompozycje kolorystyczne, przyciągające uwagę widza.
Jednym z moich ulubionych sposobów wykorzystania teorii kolorów w fotografii jest stosowanie schematu komplementarnego. Uwielbiam zestawiać kolory, które uzupełniają się nawzajem, ponieważ dodaje to zdjęciu kontrastu i wzmaga jego wrażenie estetyczne. Często wykorzystuję dwie komplementarne barwy jako główne elementy zdjęcia lub stosuję jedną jako tło, a drugą jako główny element.
Innym sposobem, który lubię, to stosowanie monochromatycznej palety barw.
Zdjęcia składające się z jednego koloru lub odcienia koloru tworzą spójną i minimalistyczną kompozycję, co może wyglądać naprawdę pięknie.
Staram się także zwracać uwagę na to, jak dobrać odpowiednie tło i rekwizyty, aby uzupełniały kolor głównego elementu zdjęcia. Na przykład, jeśli fotografuję czerwony kwiat to zielone tło lub żółte rekwizyty będą uzupełniały i wzmacniały kolor kwiatu.
Pamiętajcie, aby umiejętnie i z rozwagą balansować kolory. Zawsze dążę do tego, aby moje zdjęcia wyglądały naturalnie i spójnie, więc zwracam uwagę na dobry balans bieli i dostosowuję balans kolorów w programie Photoshop.
Kluczowe podczas pracy z kolorem jest zapisywanie plików podczas fotografowania w formacie RAW. W fotografii cyfrowej rejestracja zdjęć w formacie RAW pozwala na zachowanie najwyższej wierności odwzorowania obrazu oferowanej przez aparat, dając możliwość dokładnej obróbki pliku na komputerze.
Koło kolorów
Koło kolorów składa się z 12 odcieni: 3 podstawowych, 3 pochodnych oraz 6 trzeciorzędnych. Dzięki podziałowi koła na pół można oddzielić ciepłe barwy od zimnych. Trzy podstawowe kolory to czerwień, niebieski i żółty. Barwy pochodne powstają poprzez mieszanie podstawowych barw, np. zielony, fioletowy i pomarańczowy. Natomiast barwy trzeciorzędne to połączenia podstawowych i pochodnych. Zrozumienie, jak każda z tych barw współgra z innymi, opiera się na schematach kolorów. Znajomość schematów kolorów to nieocenione narzędzie w komponowaniu obrazów. Do najpopularniejszych schematów kolorów należą: komplementarny, analogiczny oraz triadyczny.
Schemat komplementarny
Polega na łączeniu kolorów, które znajdują się naprzeciwko siebie w kole barw, np. czerwonego i zielonego. Taki zestaw tworzy silny kontrast
i dynamiczną kompozycję. Schemat ten nadaje się szczególnie do zdjęć pejzażowych lub portretów, gdy chcemy wyróżnić postać na tle krajobrazu. Pamiętaj, że zbyt intensywne użycie kolorów komplementarnych może przynieść efekt przesadzony. Wykorzystaj zasadę schematu komplementarnego i stwórz niepowtarzalne zdjęcia!
Schemat analogiczny
Schemat analogiczny odnosi się do użycia kolorów, które są sąsiadujące w kole kolorów. Schemat ten opiera się na tym, że kolory, które są blisko siebie, tworzą harmonijne połączenie, ponieważ dzielą wiele podobnych właściwości. Przykładowo, schemat analogiczny może składać się z kolorów czerwonego, pomarańczowego i żółtego lub zielonego, żółto-zielonego i zielono-niebieskiego.
Korzystanie z teorii kolorów analogicznych w fotografii pozwala na uzyskanie spójnego i harmonijnego wyglądu, co jest szczególnie przydatne w przypadku zdjęć krajobrazowych, gdzie kolory otoczenia mogą tworzyć jednolity motyw. W fotografii portretowej, teoria kolorów analogicznych może pomóc w uchwyceniu harmonii między kolorem tła a ubraniami modela.
Ważnym elementem korzystania z teorii kolorów analogicznych w fotografii jest umiejętność dostosowania balansu bieli, aby uzyskać jak najlepszy efekt. Odpowiednie ustawienie balansu bieli pomaga w wydobyciu prawidłowych odcieni kolorów i uniknięciu niepożądanych zabarwień.
Schemat monochromatyczny
Schemat monochromatyczny w fotografii odnosi się do użycia różnych odcieni, tonów i barw jednego koloru w jednej fotografii. Ten schemat kolorów polega na dodawaniu bieli lub czerni do koloru, aby uzyskać różne odcienie i cienie. Przykładem może być fotografia czarno-biała, która składa się tylko z odcieni szarości, ale także fotografie oparte na jednym kolorze, na przykład czerwonym.
Korzystanie z monochromatycznej teorii kolorów w fotografii pozwala na uzyskanie artystycznego, spójnego wyglądu i wykorzystanie koloru do wywołania emocji i nastroju. Jest to szczególnie skuteczne w przypadku portretów, krajobrazów i architektury. W fotografii monochromatycznej bardziej liczy się kontrast i tekstura, niż sama kolorystyka.
Ważnym elementem korzystania z monochromatycznej teorii kolorów w fotografii jest umiejętność kontrolowania światła, aby uzyskać najlepszy efekt. Odpowiednie oświetlenie może podkreślić odcienie i cienie, co prowadzi do bardziej dramatycznych i interesujących zdjęć.
Schemat triadyczny
Schemat triadyczny jest również popularnym schematem kolorów w fotografii. W przypadku fotografii, schemat triadyczny może być używany do wywołania różnych emocji i nastrojów w zdjęciach poprzez dobranie odpowiednich kolorów.
W schemacie triadycznym kolorów zwykle wybiera się trzy kolory, które tworzą trójkąt na kole barw. Te kolory powinny być równo oddalone od siebie i tworzyć kontrastowe kombinacje. Dla przykładu, można użyć kolorów ciepłych, takich jak czerwień, pomarańcz i żółty, lub kolorów chłodnych, takich jak niebieski, fioletowy i zielony. Schemat triadyczny można również dostosować do wybranego tematu lub nastroju, aby uzyskać harmonijny lub dynamiczny efekt kolorystyczny.
W fotografii, schemat triadyczny może być zastosowany w różnych sposobach. Można wybrać trzy kolory, aby skomponować ujęcie, np. poprzez wykorzystanie odpowiednich akcesoriów lub tła. Można również zastosować schemat triadyczny w postprodukcji, aby dostosować kolorystykę zdjęcia, np. poprzez dodanie filtrów lub korekcję barw.
Zdjęcia wykonane w tym schemacie wyróżniają się dzięki bogatej i kontrastowej kolorystyce. Wykorzystuje się go do zdjęć krajobrazów, portretów, mody czy produktowych. Jednakże trzeba pamiętać, że zbyt intensywna kolorystyka może zdominować zdjęcie i zniekształcić jego kompozycję. Dlatego, ważne jest umiejętne dostosowanie schematu triadycznego do konkretnego zdjęcia i celu, aby uzyskać harmonijną i przyciągającą uwagę kolorystykę.
Psychologia kolorów
Psychologia kolorów jest istotna w fotografii i praktycznie zawsze wpływa na sposób, w jaki odbieramy i interpretujemy obrazy. Kolory niosą ze sobą silne skojarzenia i emocje. W zależności od zastosowanych schematów kolorystycznych jesteśmy w stanie skupiać uwagę odbiorcy właśnie tam, gdzie chcemy, możemy wywoływać różne emocje i nastroje.
Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, kojarzą się z energią, pasją i pozytywnymi emocjami. Są idealne do wyrażenia radości i entuzjazmu. Chłodne kolory, takie jak niebieski, zieleń i fiolet, kojarzą się ze spokojem, relaksem i refleksją. Są one idealne do wyrażenia chłodu, mroku i tajemniczości.
Istnieją również kolory neutralne, takie jak szary, biały i czarny, które mogą wprowadzić równowagę i harmonię w kompozycji. Szary może wprowadzać subtelne odcienie i tekstury, biały może dodawać czystości i jasności, a czarny może dodawać dramatyzmu i siły.
W fotografii, psychologia kolorów może być wykorzystana do celów artystycznych lub reklamowych. Zrozumienie wpływu kolorów na emocje i nastroje może pomóc fotografowi w celowym wykorzystaniu kolorów, aby wywołać pożądane emocje i nastroje u widza. Może również pomóc w tworzeniu spójnej kolorystycznie serii zdjęć lub w doborze kolorów w przypadku projektowania albumów, lub innych form fotograficznych.
Jeśli jesteście zainteresowani praktycznymi metodami zastosowania teorii kolorów w fotografii, to zapraszam na moje warsztaty fotograficzne w formie stacjonarnej oraz online. Istnieje możliwość uczestnictwa w spotkaniach grupowych oraz indywidualnych.
More Recent Stories
Leave a comment
Bardzo dobrze wyjaśnione co i jak!
Bardzo dziękuję Łukaszu:)